رفتار صحیح پدر و مادر در برابر ترس کودکان
بعضی از پدر و مادرها اگر کودک از چیزی می ترسد او را بیشتر با آن روبه‌رو می‌کنند و معتقدند که کودک باید با آن عادت کند تا ترسش بریزد به طور مثال کودک سه ساله ای که از آسانسور میترسید مادرش او را به زور داخل آسانسور میکشد ، یا پدری با وجود ترس و وحشت زیاد کودک از آب را ناگهان در آب می انداخت ، به کودکی که از گاو می ترسید پدرش او را به دامداری میبرد !
این کارها نه فقط کمکی به حل مشکل نخواهد کرد بلکه موجب تشدید ترس و وحشت کودک خواهد شد و رهایی کودک از ترس و ترسیدن را مشکل‌تر خواهد کرد .
پدر و مادر نباید کودک را به چیزی که از آن می ترسد نزدیک کنند ، کودک بدون این عمل دیر یا زود بر ترس خود مسلط خواهد شد . هرچه کودک بزرگتر شود همه چیز در نظر او تغییر میکند و کودک به کیفیت آن ها پی خواهد بود و ترس او از بین خواهد رفت و پس از مدتی نیز به آنچه که قبلاً از آن می ترسید است بیشتر علاقمند می گردد ، مدت زمانی که کودک باید از چیزی که از آن می ترسد دوری کند بستگی به شدت ترس و همچنین شخصیت کودک دارد . در برخی مواقع این مدت کوتاه و در بعضی مواقع طولانی است ، بنابراین زمانی که طول میکشد تا کودک به آن نزدیک شود و علاقه مند گردد نیز تفاوت خواهد داشت .
خانم ماری کاور جونز در مورد ترس کودکان آزمایش جالبی انجام داده است کودکی را که از خرگوش میترسید در انتهای اتاق بزرگ قرارداد ، هنگامی که کودک گرسنه بود، خرگوش را در انتهای دیگر اتاق قرار داد. به کودک غذا داد سپس خرگوش را یک گام به کودک نزدیک کرد و دوباره به کودک غذا داد بدین ترتیب غذا دادن به کودک سبب شد که به ترتیب ترس کودک از خرگوش کم شود و حتی او را لمس کند این روش را ترس زدایی تدریجی می نامند.
دیدگاه خود را بنویسید